Pogacar toont goede vorm richting WK met solowinst in GP Montréal
Tadej Pogacar heeft voor de tweede keer in zijn carrière de Grote Prijs van Montréal gewonnen. De renner van UAE Emirates soleerde in de eendagskoers de laatste 24 kilometers naar de finish. Daarmee toont de Sloveen goede vorm, vlak voor de wegrace op de WK wielrennen, op 29 september in Zürich.
Pello Bilbao werd tweede, Julian Alaphilippe derde.
Pogacar is vastbesloten om als derde renner ooit in één jaar de Giro d’Italia, de Tour de France én het WK te winnen. Alleen Eddy Merckx (1974) en Stephen Roche (1987) kregen dat voor elkaar.
De Grand Prix Cycliste de Montréal is een koers van in totaal 209,1 kilometer door de Canadese stad Montréal. Maar liefst zeventien maal rijden de renners een omloop van 12,3 kilometer met daarin 269 hoogtemeters.
Daarmee is het een koers voor ware klimmers geworden. Ze hoeven steeds niet al te lang te klimmen, maar tel alles bij elkaar op en het aantal hoogtemeters is toch vrij fors, zo’n 4.500. De Côte de Camillien-Houde is de pittigste klim van de omloop met 1,8 kilometer tegen een stijgingspercentage van 8 procent.
Vlucht houdt geen stand
Natuurlijk waren de ogen op voorhand ook al met name gericht op Pogacar, de wereldster van het wielrennen, die de GP Montréal in 2022 al eens won. En dus zette de ploeg van Pogacar – UAE – zich op kop om de koers te controleren.
Vluchters kregen in Montréal maar een voorsprong van enkele minuten. Slechts vier man in totaal kon wegsluipen: Michael Leonard, Gil Gelders, Dries De Bondt en later nog Matej Mohoric. Op zo’n 36 kilometer van de meet werden ze ingerekend door Pogacar en co.
In Montréal testte de Sloveen zijn benen en liet zien in wat voor geweldige vorm hij steekt. Op zo’n 24 kilometer, op de Côte de Camillien-Houde, gaf ploeggenoot Rafal Majka af, waarna Pogacar op de pedalen ging staan.
Wie kon er mee? Eigenlijk niemand. Alaphilippe en Jorgenson probeerden het nog wel, maar moesten zich al snel weer terug laten plooien in het flink geslonken peloton. Al gauw kreeg Pogacar een gat van zo’n twintig seconden dat daarna met seconden opliep.
Daarachter was de samenwerking ver te zoeken. Velen probeerden het in hun eentje. Jorgenson bijvoorbeeld. De Nederlander Bart Lemmen ook. Alleen Pello Bilbao was succesvol met zijn vlucht, maar ook de Bask kon Pogacar niet meer inrekenen.
Ook Pogacar zweet
Niet dat Pogacar simpel naar de finish reed. Ook hij zag af op het hobbelige wegdek van Montréal, waar het 28 graden was. Hij trok af en toe grimassen en op zijn broek waren flinke zoutvlakten van het zweet te zien.
Vlak voor de finish deelde hij nog high-fives uit aan het publiek langs de kant. Het was volbracht: zijn tweede overwinning in Montréal. Alleen de Belg Greg Van Avermaet ging hem daarin voor, in 2016 en 2019.
