Hel van het Noorden!
Zondag 7 April maakt het prof peloton zich op voor de ultieme kasseiklassieker met de mythische bijnaam: “De hel van het Noorden”, “A sunday in Hell”, “L’enfer du Nord” in alle drie de talen klinkt het onheilspellend en Apocalyptisch. Het gaat uiteraard om Parijs-Roubaix, La reine des Classiques, 259,9 km lange koers met 29 Kasseistroken ofwel “secteurs pavées” . Totaal 57,5 km denderen de “slaven van de weg” over de schots en scheef liggende kasseien. De zwaarste stroken worden aangeduid met 5 sterren en een aantal daarvan hebben dezelfde status als de hoogste Alpen Colls in de Tour de France. De grote favoriet is uiteraard Mathieu van der Poel. Al is een verrassing in Parijs-Roubaix nooit uitgesloten. Om 11:10zal het startschot klinken. Eurosport is er al vroeg bij vanaf 10:30. De NOS vanaf 13:10 en Sporza vanaf 13:30.
Team 7BC in de Hel van het Noorden:
10 Juni 2012 op een zomerse dag, in de vroege ochtend stonden 3 7BC’ers met 3 7BC begeleiders aan de start van de toerklassieker van Parijs-Roubaix. Tutu, Beunders Jr. en Raymundo gingen hun ledematen en materiaal bloot stellen aan deze mythische (we kunnen het niet vaak genoeg herhalen) Klassieker. Fotograaf Jeroen, ploegleider Jan en Mart waren meegekomen om de 3 7BC’ers bij te staan met reservewielen en banden.
In het verleden (jaren 90, pre internet tijdperk) hadden enkele 7BC’ers zich al voorbereid voor deze koers en waren zelf afgereisd naar het Noorden van Frankrijk om te starten. Aangekomen in het desolate Noorden kwamen ze erachter dat de befaamde toerklassieker alleen in de even jaren wordt georganiseerd door de lokale fietsvereniging. Met de staart tussen hun benen vertrokken ze weer naar Holland, meewarig uitgezwaaid door de secretaris van de fietsvereniging, die elk oneven jaar voorbereid was op enkele domme hollanders die voor niks waren afgereisd naar de Hel. Voor Tutu, Beunders Jr. en Raymundo verliep de klassieker een stuk beter. De eerste kasseistroken waren een sensatie. Wat een gevoel om net als de profs met een zware versnelling over de kasseien te stoempen. Geconcentreerd zoek je een weg tussen en over de kasseien. De 5 sterren stroken zijn een echte hel. De strook door het Bos van Wallers, Trouée d’Arenberg is verschrikkelijk. De kasseien liggen schots en scheef, zijn glad en tussen de grote kasseien zit een kloof waarop je je wielen en je botten kan breken. Het asfalt gladde fietspad naast de secteur Pavé is dan verleidelijk, maar verboden terrein voor de puristen. In de profkoers staan er dan hekken en publiek en is het geen onderdeel van het parkoers. Als je het bos van Wallers hebt overleefd, wordt het een overlevingsstrijd. De kasseistroken volgen zich in een hoog tempo op en zijn een steeds grotere aanslag op je polsen en handen. De laatste zware lange 5-sterren strook is Carrefour de l’Arbre . Op 20 km voor de finish probeer je op deze strook te overleven door het minieme gootje naast de kasseien te volgen. Na 200km is dat een hele opgave. Na deze strook weet je dat je het gaat halen en in euforie rij je de laatste 20km richting de beroemde wielerbaan van Roubaix. Het rondje naar de Finish op de wielerbaan is prachtig en nostalgisch. De meest memorabele wielerkoers die je kan rijden.
