Nys schudt taaie thuisrijder Orts af en pakt eerste Europese titel veldrijden
Nys schudt taaie thuisrijder Orts af en pakt eerste Europese titel veldrijden
Thibau Nys is in het Spaanse Pontevedra voor het eerst Europees kampioen veldrijden geworden. De Belg, zoon van voormalig veldritkampioen Sven Nys, rekende op het razendsnelle parcours in Galicië af met de Spanjaard Felipe Orts.
Eli Iserbyt werd op kleine afstand derde. Lars van der Haar deed lang mee om het podium, maar moest genoegen nemen met de vijfde plek.
Belgisch blok
Vooraf vreesde Van der Haar, tien jaar geleden de eerste Europese kampioen en nog altijd het speerpunt van de Nederlanders, voor het sterke en omvangrijke Belgische blok. “Als ik hen was, dan zou ik een voor een aanvallen”, voorspelde de Amersfoorter, die vrijdag nog triomfeerde in de veldritklassieker op de Koppenberg.
Die voorspelling bleek terecht, want al in de eerste ronde profiteerde Iserbyt al van een foutje achter hem en reed weg. Van der Haar had met Mees Hendrikx en Pin Ronhaar maar twee landgenoten om iets recht te zetten, maar dat bleek genoeg.
Ronhaar, in het dagelijks leven ook ploeggenoot van Van der Haar, zette zich op kop, reed het gat naar Iserbyt dicht en hield twee ronden lang het tempo zo hoog dat niemand in de verleiding kwam om aan te vallen.
Orts valt aan voor eigen publiek
In de vierde van negen ronden nam Van der Haar zelf het heft in handen en reed weg, maar kreeg Michael Vanthourenhout – de kampioen van de afgelopen twee edities – mee in zijn wiel en later volgden met Iserbyt, Gerben Kuypers en Nys nog drie Belgen.
Van der Haar zag het zinloze in van de aanval en liet zich wat terugzakken. Dat was voor Spaans kampioen Orts het teken was om aan te vallen, tot enthousiasme van het thuispubliek.
Orts kwam niet solo weg, maar forceerde met zijn aanval wel de beslissing toen hij gezelschap kreeg van Nys en even later ook Iserbyt. Van der Haar zat daarachter gevangen tussen de overige Belgen, die natuurlijk geen meter op kop reden.
Twee ronden voor het einde leek Orts aan het einde van zijn Latijn. Nys en Iserbyt pokerden echter en zo kon Van der Haar het gat alsnog dicht rijden. De Nederlander nam echter ook Niels Vandeputte mee in zijn wiel, waardoor het overwicht van de Belgen nog altijd groot was.
Nys zet aan als Iserbyt wisselt
De geschiedenis leert echter dat ook binnen het Belgische kamp de neuzen zelden in dezelfde richting staan. Dat bleek toen Iserbyt de materiaalpost bezocht voor een nieuwe fiets en Nys dat moment gebruikte om aan te vallen.
Orts kon nog even mee, maar maakte – vast door vermoeidheid – een foutje en zag Nys zo van hem wegrijden. De Spanjaard weigerde op te geven en knokte zich terug naar het wiel van Nys.
Van der Haar (doorgaans ploeggenoot van Nys) liet dit keer de achtervolging over aan Iserbyt en Vandeputte.
Bij het ingaan van de laatste ronde reden Nys en Orts een seconde of tien voor de drie achtervolgers, waar Iserbyt op kop reed, maar nauwelijks dichterbij kwam. In de slotronde bleken de 40 centimeter hoge balken beslissend: waar Nys met de fiets sprong over de balken, moest de uitgeputte Orts van de fiets om te lopen.
Het gaatje dat de Belg zo sloeg bleek beslissend. Hetzelfde overkwam Van der Haar in de strijd om brons: Iserbyt en Vandeputte sprongen over de balken, Van der Haar moest lopen en zag het podium uit zicht verdwijnen.
Orts was al lang tevreden met zilver en kwam achter de triomferende Nys juichend als tweede over de streep.